شهید ولی نژاداسد فرزند علی در یک خانواده مذهبی در ایستگاه راه آهن سلماس (محل خدمت پدر) به دنیا آمد و در 13 شهریور ماه 1390 با خانم حکیمه دلایی میلان (بهورز روستای لشگران) ازدواج نموده که حاصل ازدواج آنها دو فرزند پسر به نام‌های نیما و پرهام می‌باشد.

ایشان قبل از اشتغال در شبکه بهداشت و درمان سلماس به مدت دو سال در راه آهن سلماس شاغل بودند که در نهایت علاقه ایشان به خدمت بهداشت و درمان سبب گردید تا از سال 1387 در این مرکز خدمتگذاری نمایند.

وی از سال 1391 تا 1396 در روستای لشگران از توابع سلماس (محل خدمت همسر) ساکن بوده و در سال 1396 به منزل مسکونی خود در روستای مغانجوق نقل مکان نمودند.

وی علیرغم جراحی پیوند غضروف پا که دارای بیماری نقرس شدید و دیابت بود بصورت داوطلبانه و مشتاقانه مسئولیت‌های محوله را بنحو احسن انجام داده و از سال 1396 نیز بصورت داوطلبانه در اورژانس و درمانگاه تخصصی بیمارستان خاتم الانبیای سلماس ارائه خدمت می‌نمودند.

ایشان از بدو خدمت، در خانه‌های بهداشت روستاهای لشگران، گولان، گوبه، شیره کی، شکریازی، راه آهن و همچنین قرنطینه ایستگاه راه آهن سلماس خدمت نموده و چندین بار نیز موفق به کسب عنوان بهورز نمونه شهری و استانی گردیده‌اند.

اشتیاق خدمت ایشان تا حدی بود که خدمت در نقاط محروم را برای خود افتخار می‌دانست و از خدمت در این مناطق خسته نمی‌شدند و تا آخرین لحظه بر خدمت به مردمان محروم و روستانشین دریغ نکردند تا جایی که یکبار هم در سانحه تصادف در مسیر روستای ینگجه از ناحیه سر دچار جراحت شدند ولی شور خدمت و فداکاری تا حدی بود که در مسیر خود ثابت قدم بوده و افتخار بزرگ شهادت نصیب ایشان گردید. (خداوند همه شهدا را قرین رحمت و بخشش خود گرداند. (آمین)

حضور شهید ولی نژاداسد درحال خدمت رسانی